در چنان هوایی بیا
که گریز از تو ممکن نباشد
...
تو تمام تنهایی‌هایم را
از من گرفته‌ای
خیابان‌ها
بی حضور تو
راه‌های آشکار
جهنم‌اند
شمس لنگرودی
گل اندیشه ی درد
گل خوش بوی شقایق
گل درد
گل تنهایی من
گل تنهایی شب
گل تنهایی تب دار زمین
به چه می اندیشم؟
به غم شاعر شب؟
که چنین آواره
بین این شهر غریب
فکر تو همدم تنهایش است
به جز این گل
گل تنهایی هست؟
عباس جوخواست
بهارم
برگرد ...
ابراهیم.ک.ص
و چه بی فریاد
جهان پیراست و بی بنیاد
می گرید ...
م.آزاد
مرگ را جان می کنم
هشدار!
جانم را نگیر...
حسین مردانی بهلولی
تا چشم های تو
شعری شبیه دود
پیچیده است به خود
در هفت توی زندگی
در شهر سوت و کور
این است سهم ما
هر واژه ی کبود
رنج است
و
خاک و گور
شعری برای هیچ
شعری برای مرگ
از وبلاگ سایه زار
جویای رخ یـــــــــــــــــــــــار ز اغیار نترسد ...
خسرو امینی
